Veersysteem

Actuele regelgeving

1. 1.

   Bedrijfsauto's moeten zijn voorzien van een goed werkend veersysteem. Banden worden niet als deel van het veersysteem beschouwd.

   Wijze van keuren

   Wijze van keuren

   Print

   Visuele controle, terwijl de bedrijfsauto zich boven een inspectieput of op een hefinrichting bevindt. Indien het een bedrijfsauto met een toegestane maximummassa van niet meer dan 3.500 kg betreft, wordt zo nodig een rijproef uitgevoerd.

2. 2.

   De onderdelen van het veersysteem mogen geen breuken of scheuren vertonen, mogen niet ernstig door corrosie zijn aangetast en moeten deugdelijk zijn bevestigd. Hieraan wordt voor wat betreft veerschotels voldaan, indien deze niet zijn doorgeroest. Indien een veerschotel is doorgeroest mag deze niet zijn gerepareerd. Bij luchtveerbalgen mogen de koordlagen zichtbaar zijn, maar niet beschadigd. Indien sprake is van corrosie ter plaatse van de bevestiging is het bepaalde in Aanvullende permanente eisen, hoofdstuk 1, titel 2, afdelingen 1, 2 en 3, van toepassing.

   Wijze van keuren Aanvullende permanente eisen Toelichting

   Wijze van keuren

   Print

   Visuele controle, terwijl de bedrijfsauto zich boven een inspectieput of op een hefinrichting bevindt.

   Aanvullende permanente eisen

   Print

   Hoofdstuk 1 Voertuigeisen

   Titel 2. Algemene bouwwijze van het voertuig

   Afdeling 1. Voertuigen zonder een volledig dragend chassis

   Artikel 4

   1. In deze afdeling wordt verstaan onder:
      roestschade: door corrosie over de gehele dikte verdwenen materiaal.
   2. Roestschade wordt per onderdeel, per bevestiging van een onderdeel of per sectie van de bodemplaat uitgedrukt in de schade-eenheid 'E'.

   Artikel 5

   De in annex 1  (pdf, 362kb)vermelde onderdelen en bevestigingen van onderdelen van motorvoertuigen met een zelfdragende carrosserie mogen per onderdeel, per bevestiging van een onderdeel, of per sectie van een bodemplaat niet meer roestschade hebben dan 2E.

   Artikel 6

   Voor de bepaling van de mate van roestschade in schade-eenheden 'E', moet de volgende procedure worden gevolgd:

   1. de roestschade-omvang wordt per onderdeel, per bevestiging van een onderdeel of per sectie van de bodemplaat in procenten bepaald volgens het van toepassing zijnde beoordelingsprincipe zoals vermeld in deze afdeling;
   2. aan de hand van annex 1  (pdf, 362kb)  wordt de te hanteren roestschadegradatie bij maximaal functieverlies van het beschadigde onderdeel, de beschadigde bevestiging van een onderdeel dan wel de beschadigde sectie van de bodemplaat bepaald;
   3. het onder a bepaalde percentage roestschade wordt vermenigvuldigd met de onder b bepaalde roestschadegradatie.

   Artikel 7

   1. De bepaling van de roestschade-omvang van langs- en dwarsliggers geschiedt aan de hand van de volgende beoordelingsprincipes, waarbij het hoogste percentage maatgevend is:
      
      1. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen het beschadigde deel van de omtrek en de gehele omtrek van de dwarsdoorsnede, een eventuele versterking in de langs- of dwarsligger daarbij inbegrepen. Bij de berekening van de omtrek van de dwarsdoorsnede worden de bevestigingsflenzen niet meegerekend, en
      2. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen de lengte van de schade en de werkelijke lengte van de langs- of dwarsligger tussen de draagpunten, zoals weergegeven in figuur 1, of zoals bij het betreffende onderdeel in annex 1 (pdf, 362kb) is omschreven. Voor de bepaling van de roestschade worden de bevestigingsflenzen meegerekend.
   2. Indien een plaatdeel samen met een voorgevormd profiel een koker vormt, wordt het geheel beoordeeld als een langs- of dwarsligger.

    

   

   Artikel 8

   1. Voor de bepaling van de roestschade-omvang van de bodemplaat van de personenruimte wordt de bodemplaat in secties verdeeld, zoals weergegeven in figuur 2, waarna elke sectie afzonderlijk wordt beoordeeld.
   2. De secties worden gevormd door de volgende sectielijnen:
      Sectielijn 1: de middenkoker of de lengtehartlijn.
      Sectielijn 2: het begin van de vlakke bodemplaat.
      Sectielijn 3: de dwarsligger ter plaatse van de voorzijde van de voorste zitplaatsen of indien ter plaatse geen dwarsligger aanwezig is de voorzijde van de voorste zitplaatsen in de achterste gebruiksstand.
      Sectielijn 4: elke voorzijde van de achter de voorste zitplaatsen (achter elkaar) gelegen zitplaatsen in de achterste gebruiksstand.
      Sectielijn 5: het einde van de bodemplaat onder de personenruimte.

   

   Artikel 9

   1. De bepaling van de roestschade-omvang van de bodemplaat van de personenruimte geschiedt aan de hand van de volgende beoordelingsprincipes, waarbij het hoogste percentage maatgevend is:
      1. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen het beschadigde oppervlak van de sectie en het gehele oppervlak van de sectie, en
      2. de verhouding tussen de lengte van de schade aan de randen van de sectie en de totale randlengte van de sectie.
   2. Roestschade die doorloopt in verschillende secties moet worden beoordeeld als schade die aanwezig is in de grootste van de betrokken secties.
   3. Bij dubbele bodemplaten wordt de bovenste plaat beoordeeld zoals is aangegeven in het eerste lid; de onderste plaat wordt beoordeeld als één grote sectie.
   4. Indien een gedeelte van de bodemplaat tevens deel uitmaakt van een langs- of dwarsligger (koker), moet dit gedeelte worden meegerekend voor de bepaling van het oppervlak dan wel de randlengte.

   Artikel 10

   De bepaling van de roestschade-omvang van wielkasten geschiedt aan de hand van de volgende beoordelingsprincipes, waarbij het hoogste percentage maatgevend is:

   1. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen het beschadigde oppervlak en het gehele oppervlak, en
   2. de verhouding tussen de totale lengte van de schade aan de randen en de totale randlengte, en
   3. de verhouding tussen de lengte van de schade per zijde van de wielkast en de bevestigingslengte van die zijde aan een ander onderdeel.

   Artikel 11

   1. De bepaling van de roestschade-omvang van plaatdelen, met uitzondering van de bodemplaat en de wielkasten, geschiedt aan de hand van de volgende beoordelingsprincipes waarbij het hoogste percentage maatgevend is:
      1. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen het beschadigde oppervlak en het gehele oppervlak, en
      2. de verhouding tussen de lengte van de schade aan de randen en de totale randlengte.
   2. Indien een gedeelte van een plaatdeel tevens deel uitmaakt van een langs- of dwarsligger (koker), moet dit gedeelte worden meegerekend voor de bepaling van het oppervlak dan wel de randlengte.

   Artikel 12

   1. De roestschade-omvang van de bevestiging van onderdelen, met uitzondering van de bevestiging van plaatdelen en wielkasten, wordt bepaald door een schatting te maken omtrent de afname in procenten van de sterkte van de bevestiging van het ene onderdeel aan het andere, in het gebied dat wordt omsloten door een denkbeeldige lijn gelegen op een afstand van 100 mm rondom de bevestiging.
   2. De roestschade in het gebied buiten de denkbeeldige lijn wordt buiten beschouwing gelaten.

   Artikel 13

   De beoordeling van roestschade vindt plaats:

   1. door visuele controle, terwijl het voertuig zich boven een inspectieput of op een hefinrichting bevindt, en
   2. in geval van twijfel: 
      1. door gebruik te maken van een hamertje met een bolle of afgeronde kop;
      2. door middel van meten met een meetmiddel van voldoende bereik.

   Afdeling 2. Voertuigen met een volledig dragend chassis

   §1. Chassisraam

   Artikel 14

   1. In deze paragraaf wordt verstaan onder:
      roestschade: gedeeltelijk door corrosie verdwenen materiaal.
   2. Roestschade in het chassisraam wordt per langs- of dwarsligger dan wel per profiel uitgedrukt in procenten.

   Artikel 15

   1. De langs- en dwarsliggers en asbevestigingen van het chassisraam, de trekinrichting van een middenasaanhangwagen, en alle profielen die deel uitmaken van de ondersteuning van de draaikrans of opleggerkoppeling dan wel koppelingsplaat mogen niet meer roestschade hebben dan het percentage genoemd in annex 2 (pdf, 266kb) bij deze bijlage.
   2. De beoordeling van de roestschade-omvang van de langs- en dwarsliggers van het chassisraam geschiedt aan de hand van de lengte van de langs- en dwarsliggers tussen de draagpunten.
   3. In afwijking van het bepaalde in het eerste lid, moeten langs- en dwarsliggers van het chassisraam die uitsluitend voor de ondersteuning van de laadvloer zijn aangebracht, als hulplangs- of hulpdwarsbalk worden aangemerkt waarop paragraaf 2 van deze afdeling van toepassing is.
   4. In afwijking van het bepaalde in het eerste lid, is op langs- en dwarsliggers en asbevestigingen van het chassisraam die zijn vervaardigd uit plaatmateriaal waarvan de dikte maximaal 2 mm bedraagt, paragraaf 2 van deze afdeling van toepassing.
   5. Op een gedeeltelijk zelfdragende carrosserie in combinatie met een chassisraam zijn voor het zelfdragende deel de eisen van afdeling 1 van toepassing.

   § 2. Overige onderdelen

   Artikel 16

   1. In deze paragraaf wordt verstaan onder:
      roestschade: door corrosie over de gehele dikte verdwenen materiaal.
   2. Roestschade wordt per onderdeel of per bevestiging van een onderdeel uitgedrukt in de schade-eenheid 'E'.

   Artikel 17

   De in annex 3 (pdf, 381kb) vermelde onderdelen en bevestigingen van onderdelen van motorvoertuigen die niet zijn voorzien van een zelfdragende carrosserie en aanhangwagens met een toegestane maximummassa van meer dan 3.500 kg, mogen per onderdeel dan wel per bevestiging van een onderdeel niet meer roestschade hebben dan 2E.

   Artikel 18

   Voor de bepaling van de mate van roestschade in schade-eenheden 'E', moet de volgende procedure worden gevolgd:

   1. de roestschade-omvang wordt per onderdeel of per bevestiging van een onderdeel in procenten bepaald volgens het van toepassing zijnde beoordelingsprincipe;
   2. aan de hand van annex 3 (pdf, 381kb) wordt de te hanteren roestschadegradatie bij maximaal functieverlies van het beschadigde onderdeel of de beschadigde bevestiging van een onderdeel bepaald;
   3. het percentage roestschade, bedoeld in onderdeel a, wordt vermenigvuldigd met de in roestschadegradatie, bedoeld in onderdeel b.

   Artikel 19

   1. De bepaling van de roestschade-omvang van langs- en dwarsliggers geschiedt aan de hand van de volgende beoordelingsprincipes, waarbij het hoogste percentage maatgevend is: 

      1. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen het beschadigde deel van de omtrek en de gehele omtrek van de dwarsdoorsnede, een eventuele versterking in de langs- of dwarsligger daarbij inbegrepen. Bij de berekening van de omtrek van de dwarsdoorsnede worden de bevestigingsflenzen niet meegerekend, en
      2. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen de lengte van de schade en de werkelijke lengte van de langs- of dwarsligger tussen de draagpunten, zoals weergegeven in figuur 3, of zoals bij het betreffende onderdeel in annex 3 (pdf, 381kb)  is omschreven. Voor de bepaling van de roestschade worden de bevestigingsflenzen meegerekend.  
   2. Indien een plaatdeel samen met een voorgevormd profiel een koker vormt, wordt het geheel beoordeeld als een langs- of dwarsligger.

      

      1. De bepaling van de roestschade-omvang van plaatdelen geschiedt aan de hand van de volgende beoordelingsprincipes, waarbij het hoogste percentage maatgevend is:

         1. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen het beschadigde oppervlak en het gehele oppervlak, en
         2. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen de lengte van de schade aan de randen en de totale randlengte.
      2. Indien een gedeelte van een plaatdeel tevens deel uitmaakt van een langs- of dwarsligger (koker), moet dit gedeelte worden meegerekend voor de bepaling van het oppervlak dan wel de randlengte.

      Artikel 21

      1. De roestschade-omvang van de bevestiging van onderdelen, met uitzondering van de bevestiging van plaatdelen, wordt bepaald door een schatting te maken omtrent de afname in procenten van de sterkte van de bevestiging van het ene onderdeel aan het andere in het gebied dat wordt omsloten door een denkbeeldige lijn, gelegen op een afstand van 100 mm rondom de bevestiging.
      2. De roestschade in het gebied buiten de denkbeeldige lijn wordt buiten beschouwing gelaten.

      Artikel 22

      De beoordeling van roestschade vindt plaats:

      1. door visuele controle, terwijl het voertuig zich boven een inspectieput of op een hefinrichting bevindt, en
      2. in geval van twijfel: 
         1. door gebruik te maken van een hamertje met een bolle of afgeronde kop;
         2. door middel van meten met een meetmiddel van voldoende bereik.

      Afdeling 3. Roestschadereparatie

      Artikel 23

      Een roestschadereparatie moet zodanig zijn uitgevoerd dat het onderdeel, de bevestiging van het onderdeel of de sectie van de bodemplaat zijn oorspronkelijke functie weer kan vervullen.

      Artikel 24

      1. Voor alle onderdelen, bevestigingen van onderdelen of secties van de bodemplaat waarvoor een roestschadegradatie is gegeven, geldt dat:
         1. reparaties met pasklare gedeelten, waarbij elk deel deugdelijk aan het oorspronkelijke materiaal is gelast, toegestaan zijn;
         2. vervanging van delen is toegestaan mits deugdelijk gelast dan wel bevestigd met bouten, indien de oorspronkelijke bevestiging heeft plaatsgevonden door middel van bouten of klinknagels;
         3. een reparatie die niet volgens onderdeel a of b is uitgevoerd, als roestschade wordt aangemerkt en beoordeeld, waarbij de grootte van de reparatie wordt gezien als de grootte van de roestschade, tenzij anders wordt aangetoond.
      2. Onder deugdelijk gelast als genoemd in het eerste lid, onderdelen a en b, wordt verstaan:
         
         1. kettinglassen welke ten minste 50% van de omtrek van het te lassen gedeelte bestrijken en goed zijn verdeeld over die omtrek, of
         2. proplassen (gatlassen) met ten minste een diameter van 4 mm en een onderlinge afstand van niet meer dan 20 mm.

      Artikel 25

      1. De trekinrichting van een middenasaanhangwagen, langs- en dwarsliggers en asbevestigingen die deel uitmaken van het chassisraam, bedoeld in paragraaf 1 van afdeling 2, mogen niet zijn gerepareerd met plaatdelen welke over de roestschade zijn aangebracht.
      2. In afwijking van het eerste lid mogen de trekinrichting van een middenasaanhangwagen en een aanhangwagen met een stijve dissel, langs- en dwarsliggers en asbevestigingen wel gerepareerd worden met plaatdelen welke over de roestschade zijn aangebracht, indien de dikte van deze plaatdelen ten minste gelijk is aan de grootste dikte van het te repareren deel. De plaatdelen moeten deugdelijk zijn gelast. Hieronder worden verstaan kettinglassen welke ten minste 75% van de omtrek van het te lassen gedeelte bestrijken. De lassen moeten goed zijn verdeeld over de omtrek.
      3. De profielen die deel uitmaken van de ondersteuning van de draaikrans of opleggerkoppeling dan wel koppelingsplaat mogen niet zijn gerepareerd met plaatdelen welke over de roestschade zijn aangebracht.

      Artikel 26

      Een afwijkende reparatie, zoals bedoeld in de artikelen 24 en 25 is toegestaan, indien dit door middel van documentatie van de voertuigfabrikant wordt aangetoond. De reparatie moet volgens voorschrift van de voertuigfabrikant zijn uitgevoerd.

      Artikel 27

      De beoordeling van de roestschadereparatie vindt plaats:

      1. door visuele controle, terwijl het voertuig zich boven een inspectieput of op een hefinrichting bevindt, en
      2. in geval van twijfel door middel van meten met een meetmiddel van voldoende bereik.

      Rekenvoorbeelden roestschade. (pdf, 437kb) 

   Toelichting

   Print

   Veerschotel reparatie met overzetstuk

   Een veerschotel die is doorgeroest mag niet zijn gerepareerd. De veerschotel moet volledig zijn vervangen. Het deel op de plek van de eerste winding van de veer is de veerschotel. Op de foto ziet u dat de veerschotel volledig is vervangen door een nieuw (overzet) deel. Het gaat hier om nieuwe onderdelen die volgens de voorschriften zijn vervangen.

   

   Foto:
   Veerschotel reparatie met overzetstuk

   Beoordeling roestschade veerschotels

   Er zijn verschillende constructies. Over het algemeen is een veerschotel (naast de traditionele veerschotel zoals de Mc Pherson veerpoot) dat wat de schroefveer direct ondersteunt.  Dit moet u zien over 1 complete winding van de veer en over de volledige hoogte van de eerste winding (zowel boven als onder). Alles wat binnen 10 centimeter daaromheen zit, is veerbevestiging.

   

   

   Dikteafname hoofdveerblad

   U kunt een hoofdveerblad voor wat betreft de dikteafname alleen beoordelen  op een deugdelijke bevestiging. Er is geen slijtagemaat voor het hoofdveerblad vastgesteld. Dit beoordeelt u (de keurmeester) zelf.    

   Stootblok en de hulpveer

   Bij veel voertuigen zit in de schroefveer of boven de bladveer een rubber of kunststof stootblok. Dit stootblok moet u zien als aanslagrubber en niet als een hulpveer. Ontbreekt het stootblok of is het beschadigd, dan hoeft u het voertuig hierop niet af te keuren. Het is geen afkeurpunt. Er is sprake van een goed werkend veersysteem  indien er een zichtbare veerbeweging ten gevolge van het veersysteem aanwezig is.  De banden worden daarbij buiten beschouwing gelaten. Om alleen de veerweg van het veersysteem te beoordelen, moet u  de as ondersteunen zodat de banden vrij zijn van de grond of van de rijplaten. Een aanslagrubber mag daarbij aanliggen aan zijn aanslag als er een veerbeweging zichtbaar is.   

   

   Foto: Achteras met stootblok

   Bevestiging schroefveer

   Onder deugdelijk bevestigen van schroefveren wordt bedoeld dat de schroefveren in uitgehangen toestand, de beide daarvoor bedoelde aanlegposities moet raken. Hierbij mogen de schroefveren verdraaien.

   Bevestiging schroefveerkoker

   Om de roestschade van het bevestigingspunt van de schroefveerkoker te beoordelen, moet u een schatting maken van de afname van de sterkte in het gebied dat omsloten wordt door een denkbeeldige lijn van 10 centimeter rondom het bevestigingspunt. Afhankelijk van de bevestiging moet u de denkbeeldige lijn om één of meerdere bevestigingspunten trekken.

   Tekening: Bevestigingspunt(en) schroefveerkoker

3. 3.

   Bedrijfsauto's met een toegestane maximummassa van ten hoogste 3.500 kg, moeten zijn voorzien van goed werkende schokdempers.

   Wijze van keuren Toelichting

   Wijze van keuren

   Print

   Visuele controle, terwijl de bedrijfsauto zich boven een inspectieput of op een hefinrichting bevindt. Een bedrijfsauto met een toegestane maximummassa van niet meer dan 3.500 kg wordt zo mogelijk verscheidene keren ingeveerd en zo nodig aan een rijproef onderworpen.

   Toelichting

   Print

   Beoordelen rubberbalg schokdemper

   De rubberbalg op een schokdemper, voor de hoogteregeling van het voertuig, is geen onderdeel van het veersysteem. Het is geen afkeurpunt als de rubberbalg beschadigd is.

   

   Foto:
   Schokbreker met rubberbalg voor hoogteregeling

4. 4.

   Schokdempers van bedrijfsauto's moeten deugdelijk zijn bevestigd.

   Wijze van keuren

   Wijze van keuren

   Print

   Visuele controle, terwijl de bedrijfsauto zich boven een inspectieput of op een hefinrichting bevindt.